Rozdział 68

ROZDZIAŁ 68

*per. Aleksandry*
Jest dokładnie 2:30 w nocy, a ja zamiast spać, opracowuję plan dla tego bezmózga. Gdyby nie to, że potrzebuję kasy, już dawno bym zrezygnowała. Niestety, nigdzie nie mogę znaleźć pracy, a nie chcę skończyć na ulicy. Przynajmniej będę miała dodatkową satysfakcję z widoku łez tej kretynki.
Westchnęłam i znów zaczęłam po cichu uderzać palcami w klawiaturę laptopa, wypisując sobie, co po kolei muszę zrobić, aby wszystko się udało. Oczywiście miałam kilka planów na wypadek, gdyby któryś z poprzednich się nie udał.
Po około pół godzinie wzięłam do ręki telefon i wpisałam dobrze znany mi numer.

J – Ja     TO – Tajemnicza Osoba

ROZMOWA TELEFONICZNA:

TO: Halo?
J: Cześć. Jak Ci idzie?
TO: O, hej. Lepiej niż się spodziewałam. Połowa planu wykonana.
J: Wow, nieźle. Szybka jesteś.
TO: A Ty? Masz już jakiś plan?
J: Mam plan główny i kilka planów na zapas, gdyby coś się nie udało.
TO: To kiedy wcielamy to w życie?
J: Na razie musimy trochę odczekać. Oni nie mogą zorientować się, że coś się dzieje, rozumiesz?
TO: Tak, wiem. Po prostu chcę już to wszystko skończyć, zarobić i wyjechać.
J: A myślisz, że ja nie? Też chcę zrobić to jak najszybciej.
TO: Wiesz co? Myślę, że tydzień wystarczy. On i tak wystarczająco mi już ufa. Jest na pstryknięcie palców. Dam Ci znać, jak to zdobędę. Na razie muszę kończyć, bo ktoś właśnie wyszedł z pokoju. Zadzwonię jutro. Cześć.
J: Powodzenia. Mam nadzieję, że się uda. Pa.

KONIEC ROZMOWY

Po rozłączeniu się, poszłam do łazienki. Załatwiłam swoje potrzeby i poszłam spać.

NEXT DAY
*per. Patrycji*
Obudziłam się około 10 am. Wykonałam poranne czynności i zeszłam do kuchni. Zobaczyłam czy ktoś jest w domu. Chłopaków nie było, bo musieli pojechać do studia. Dziewczyny natomiast pojechały na zakupy. W domu zostałam tylko ja i Dagmara. Postanowiłam, że spróbuję wyczuć sytuację, rozmawiając z nią. Poszłam do jej pokoju, gdzie miała siedzieć.
Zapukałam i powoli weszłam do pomieszczenia. O dziwo brunetki nie było w środku. Z jej łazienki nie dochodziły żadne odgłosy, więc tam też jej nie było, a reszta domu była pusta. Oznaczało to, że jestem sama, a z tego, co zauważyłam, telefon Dagi leżał na jej łóżku.
Korzystając z okazji podeszłam do niego i wzięłam go do ręki. Zdziwiłam się, bo nie był zablokowany. Szybko weszłam w SMS-y i zaczęłam czytać. Za dużo się z nich niestety nie dowiedziałam, bo wszystko było pisane jakby szyfrem. Nic nie było napisane wprost. Po kilku minutach odłożyłam telefon z powrotem na miejsce i zaczęłam przeszukiwać jej biurko, mając nadzieję, że może tam znajdę jakąś podpowiedź. W połowie przeszukiwania jednak, usłyszałam że ktoś wchodzi do pokoju. Zastygłam z papierami Koski w ręku. Nie miałam odwagi, żeby odwrócić się twarzą do wejścia.
- Co Ty robisz?! - usłyszałam po chwili. Powoli odetchnęłam, próbując uspokoić przyspieszone bicie mojego serca i odwróciłam się. Spojrzałam na osobę, która mnie nakryła. Była to…

_____________________________________________________________

Hej!
Jak widzicie, na razie udaje mi się dotrzymywać terminów dodawania rozdziałów i miejmy nadzieję, że tak pozostanie. Mam teraz troszeczkę więcej czasu, więc nie powinno być problemu.
Co do Waszych blogów, jeśli chcecie, żebym na jakiś wpadła, podajcie w komentarzu link, a ja w weekend przeczytam i skomentuję.
PYTANIE DO ROZDZIAŁU: Jak myślicie, kto nakrył Patrycję?
Co do następnego rozdziału, pojawi się on w niedzielę, więc zapraszam.
Do następnego.
Bay ;******************