Świąteczna jednorazówka

Mamy już wyniki konkursu. Wygrywa... Wampir Schmidt!

A teraz, tak jak obiecałam zapraszam na świąteczną jednorazówkę. 

Szczerze, prawie się popłakałam, jak ją pisałam. 

________________________________________________________________________

ŚWIĄTECZNA JEDNORAZÓWKA

 Mam na imię Patrycja i mieszkam w Warszawie. Jestem Rusherką i Schmidtsterką. Nie mam rodzeństwa. Mam jedynie psa, który wabi się Dżoncio. Mój tata ma wytwórnię płytową, a także organizuje koncerty sławnych osób. Mama natomiast załatwia tacie te zespoły. A wracając do teraźniejszości, jutro Wigilia, więc mój tata pojechał na lotnisko po zespół, który ma wystąpić na imprezie świątecznej. Mama krząta się po kuchni, a ja jej pomagam. Po chwili usłyszałyśmy walenie w drzwi i coś jakby krzyki. Poszłam otworzyć, ale to, co tam zobaczyłam przerosło moje oczekiwania. W drzwiach stali chłopcy z BTR, nawet Dustin, a kiedy mnie zobaczyli, krzyknęli:

-Pomóż nam!!!!!! – ja tylko pisnęłam ze szczęścia i zemdlałam.

*per. Kendalla*

Był dzień przed Wigilią, a my właśnie lecieliśmy do Polski, żeby Logan mógł odnaleźć swoją kuzynkę. Poza tym mieliśmy tam zagrać koncert, więc i tak tam lecieliśmy. Kiedy już znaleźliśmy się na lotnisku, czekaliśmy na faceta, który miał nas u siebie przenocować. Jednak zanim przyjechał, zaczęły nas gonić szalone fanki. Uciekaliśmy najszybciej jak się dało, a było małe utrudnienie, ponieważ biegliśmy z walizkami. W końcu zobaczyliśmy drzwi jakiegoś domu, więc postanowiliśmy zapukać i spytać, czy by nam nie pomogli. Kiedy dotarliśmy do tych drzwi, zaczęliśmy w nie walić, jak opętani. Po chwili chłopacy zaczęli wrzeszczeć, żeby ktoś nam pomógł. Po chwili drzwi otworzyła nam jakaś nastolatka, a my krzyknęliśmy:

- Pomóż nam!!!!!!! – po tych słowach dziewczyna pisnęła i zemdlała, a my spojrzeliśmy na nią z przerażeniem. Po paru sekundach zobaczyliśmy w drzwiach dorosłą kobietę, która najpierw spojrzała na tą dziewczynę, a potem na nas. My tylko uśmiechnęliśmy się przepraszająco i zaczęliśmy ją prosić, żeby nam pomogła, bo fanki były coraz bliżej. Kobieta po chwili zorientowała się o co nam chodzi i wpuściła nas z walizkami do środka. My natomiast zaczęliśmy ciężko oddychać i otrzepywać się ze śniegu, który na nas spadł. Jednak bardzo zdziwiliśmy się, kiedy kobieta podeszła do Logana i powiedziała:

- Loggie, jak ja Cię dawno nie widziałam. – Logan także był bardzo zdziwiony, więc zapytał:

- Przepraszam, my się znamy?

-Co ta sława z tobą zrobiła. Już nawet własnej ciotki nie poznajesz. – po tych słowach Logan wybałuszył oczy i spytał głupio, jak to Logan:

- Ciocia? – ciocia Logana pokiwała tylko twierdząco głową, a Logan spytał:

- W takim razie, skoro ty jesteś moją ciocią, to to jest moja kuzynka? – pokazał palcem na dziewczynę, która nadal leżała na podłodze. Ciocia Logana pokiwał tylko twierdząco głową i spytała:

- Chłopcy, pomożecie mi ja przenieść na kanapę? – my szybko zdjęliśmy buty, kurtki i czapki i podążyliśmy do salonu za ciocią Logana i Loganem, który niósł swoją kuzynkę do salonu. Po chwili Logan położył dziewczynę na kanapę, a ja spytałem:

- Przepraszam, ale dlaczego ona zemdlała?

- Jest waszą największą fanka, więc to musiał być dla niej niemały szok, kiedy zobaczyła was w drzwiach proszących ją o pomoc.- my tylko pokiwaliśmy twierdząco głową na znak, że rozumiemy. Kobieta zapytała:

- Chcecie coś do picia, albo do jedzenia?

- Poprosimy herbatę, jeśli można. – odpowiedziałem za nas wszystkich.

- Dobrze, a przypilnujecie w tym czasie Patrycji? – zapytała ciocia Logana.

- Kogo? – zapytaliśmy jednocześnie.

- Kuzynki Logana, Patrycji.

-Aaa. – kiedy kobieta poszła, my pilnowaliśmy kuzynki Logana i rozmawialiśmy.

- Ej Logan. Miałem nosa do tego domu, nie? – zapytałem go.

- Co masz na myśli? – zapytał Logan.

- No, bo gdybym nie pokazał wam tego domu, to byś nadal nie znalazł swojej kuzynki.

- No dobra. Przyznaję. Miałeś nosa. – powiedział i w tym samym czasie jego kuzynka zaczęła się wybudzać. Kiedy nas zobaczyła, zaniemówiła. Logan poszedł po mamę Patrycji.

- Cześć!!!!!! – powiedzieliśmy chórem.

- Cz-cz-cz-cześć. – wyjąkała. Po chwili weszła mama Patrycji.

- Patrycja.

- Tak mamo? – zapytała dziewczyna, patrząc na swoją mamę.

- Błagam cię, tylko znowu nie zemdlej.

- Co się stało?

- Nigdy ci tego nie mówiłam, ale…..

- Ale?

- Logan to twój kuzyn.

- Żartujesz prawda? To jakiś żart? Ukryta kamera? – zgadywała dziewczyna.

- Nie, nie i jeszcze raz nie. – powiedział Logan. – Naprawdę jesteśmy ze sobą spokrewnieni. – kiedy Logan to powiedział dziewczyna zaczęła piszczeć i skakać po całej kanapie.

- Chwila, zaraz wracam. – powiedziała Patrycja i poszła do swojego pokoju. Po chwili usłyszeliśmy dzwonek do drzwi, a Patrycja zbiegła jak oszalała po schodach.

- Cześć.

- Siemka. Mówiłaś prawdę przez telefon?

- Idź do salonu to się dowiesz. – po kilku minutach kuzynka Logana przyszła do salonu z jakąś dziewczyną.

- Cześć!!! – powiedzieliśmy (znowu) chórem. Dziewczyna tylko nam pomachała. Dopiero kiedy Patrycja szturchnęła dziewczynę w bok, ta ocknęła się i zaczęła mówić:

- Cześć. Mam na imię Kamila i jestem przyjaciółką Patrycji. Jestem też Rusherką, tak jak Patrycja.

- My jesteśmy Big Time Rush, ale to już wiesz. – powiedział Logan, a my zaczęliśmy się śmiać.

- A wy z czego się śmiejecie? – zapytała Patrycja.

- Z niczego. – odpowiedzieliśmy zgodnie, a Patrycja tylko wywróciła oczami i usiadły z Kamilą na kanapie.

- No dobra, to co robimy? – zapytała Patrycja.

- Opowiedz nam coś o sobie. – poprosił Carlos.

- Mam na imię Patrycja, ale możecie mi mówić Pati. Jak już wspomniała Kamila jestem Rusherką. Nie mam rodzeństwa. Za to mam psa. No i to chyba tyle o mnie.

- A którego z nas lubisz najbardziej? – zapytał James. Ten to jak cos palnie.

- Nie powiem wam tego. Nawet nie ma mowy.

- Ale czemu? – zapytał James.

- Chyba mam prawo do prywatności?

- Nie no, masz. Po prostu chciałem to wiedzieć.

- Nie Ciebie, jeśli o to ci chodziło. – powiedziała Pati i poszła do swojego pokoju.

- Czy ty musisz się odzywać w najmniej odpowiednim momencie? – zapytała Kamila.

- Ale o co chodzi? Przecież zadałem tylko jedno głupie, nic nieznaczące pytanie.

- Tak, ale ona w życiu wam tego nie powie. Poza tym ona jest strasznie nieufna. Zanim ja zostałam jej przyjaciółką, rok zdobywałam jej zaufanie.

- Na serio, aż tak długo?

- Tak! – myślałem, że zaraz się pozabijają. Na szczęście w tym właśnie momencie wszedł tata Patrycji. Okazało się, że to on zorganizował nasz koncert.

- O, a wy skąd się tu wzięliście? – zapytał, kiedy nas zobaczył w salonie. – Przecież mieliście czekać na mnie na lotnisku.

- Na lotnisku? – Patrycja wyszła z pokoju. – Na jakim lotnisku? Tato, czy ty organizujesz ich koncert?

- Tak, a coś się stało?

- Nie no , po prostu świetnie. Ale dlaczego mi o tym nie powiedziałeś?

- To miała być niespodzianka.

- Jestem ci za to wdzięczna, ale gdybym wiedziała to wcześniej, to przynajmniej uodporniłabym się na Jamesa. – wuja Logana spojrzał na Jamesa.

- Ups? – spytał James.

- Jakie ups? Żadne ups! Zrobiłeś to specjalnie!

- Tak, specjalnie chciałem cię zdenerwować i dlatego zapytałem się o twojego ulubieńca.

- Wiecie co? Nieważne, trudno. Ja idę spać. Kami, zostajesz na noc?

- Tak, zostaję. – powiedziała Kami i poszła razem z Pati do jej pokoju.

- No dobrze chłopcy. Nawet nie chcę wiedzieć, co tu się działo, jak mnie nie było. Chodźcie, pokaże wam, gdzie będziecie spać. – tata Patrycji zaprowadził nas do dużego, pięcioosobowego pokoju. Była tam jedna łazienka, a ja byłem bardzo zmęczony, więc kiedy chłopacy gadali z tata Pati, ja szybko zająłem łazienkę. Po kilku minutach wyszedłem i położyłem się. Kiedy zasypiałem doszedłem do wniosku, że zakochałem się w Patrycji. Już nawet wiedziałem, jak jej to powiem.

*Następny dzień*

*per. Patrycji*

Tak, dzisiaj Wigilia! Obudziłam się o 8:00 i poszłam do łazienki. Kiedy już wykonałam wszystkie poranne czynności, poszłam zrobić sobie śniadanie. Po chwili na dół zeszli też chłopacy i Kami.

- Cześć! – powiedziałam wesoło.

- A ty co taka szczęśliwa? – zapytał Kendall.

- A ty się urwałeś z Księżyca? – odpowiedziałam pytaniem na pytanie.

- Nie, dlaczego?

- Dzisiaj Wigilia matołku. – powiedziałam, a on tylko się zaśmiał.

- Co na śniadanie? – zapytał James.

- Ty to mnie lepiej nie wkurzaj. – powiedziałam.

- No sorry.

- Dobra, nie szkodzi.

- Fajnie.

- Dobra, to chcecie płatki? – pokiwali głowami na tak. Zrobiłam im te płatki i poszłyśmy razem z Kami szykować się na świąteczny koncert chłopaków. O 18:00 wyszliśmy z domu, a tata podwiózł nas do hali, w której miała odbyć się impreza. Chłopaki zaśpiewali kilka piosenek, a po ostatniej Kendall powiedział:

- A teraz chciałbym zaprosić na scenę nasza nową przyjaciółkę, córkę naszego szefa, Patrycję. Patrycja, chodź do nas! – kiedy weszłam na scenę, Kendall znowu zaczął mówić:

- Patrycja, wiem, że znamy się zaledwie od wczoraj, ale wiem, że to ty jesteś dziewczyną, z którą chcę spędzić resztę swojego życia. Patrycja, kocham cię. Zostaniesz moją dziewczyną? – zaniemówiłam. Nie wiedziałam co powiedzieć, ale  w końcu wykrztusiłam tylko jedno słowa:

-Tak. – rzuciłam się Kendallowi na szyję, a on okręcił nas dookoła. Po chwili przypieczętowaliśmy naszą miłość pocałunkiem.

Teraz jesteśmy szczęśliwi. Logan i Kami też są razem. Ja i Kendall rok temu wzięliśmy ślub, a za miesiąc będziemy mieli dziecko. Lepszego życia nie mogłam sobie wymarzyć. Dlatego warto wierzyć, że marzenia się spełniają.

_________________________________________________________________________
Wesołych świąt i proszę o komentarze.