Rozdział 25

ROZDZIAŁ 25

*W samolocie, 2h lotu, per. Dagmary*

Nadal nie mogłam uwierzyć w to, że lecę razem z dziewczynami i BTR do L.A. Na wszelki wypadek uszczypnęłam się w rękę. Ok., teraz już przynajmniej wiem, że to nie sen. A wracając do teraźniejszości, siedziałam w rzędzie z Julką i Kasią. Współczułam Patrycji, bo ona jako jedyna siedziała między chłopakami, a ściślej mówiąc, siedziała między Kendallem i Loganem, którzy co chwila się o cos kłócili. Widać było, że Patrycja ma ich serdecznie dosyć, bo opierała głowę o fotel, zamykała oczy i głęboko oddychała, próbując się uspokoić. Monia i Aga siedziały w rzędzie za nimi i spokojnie o czymś rozmawiały. Natomiast Carlos usiadł za nimi, żeby James nie siedział sam w pustym rzędzie. Ja natomiast, tak jak Kasia i Julka, grzebałam w laptopie. Po chwili jednak zmorzył mnie sen.

*per. Patrycji*

Nie mogłam już wytrzymać w tym samolocie. Myślałam, że zaraz go rozsadzę. Kendall i Logan, co chwila się kłócili. Na początku miałam siedzieć obok Kendalla (pomysł moich BFF) i Julki. Byłoby tak, gdyby Logan w ostatniej chwili nie wepchnął się przed Julkę. Moja siostra natomiast, zamiast zacząć się z nim wykłócać, co normalnie by zrobiła, po prostu usiadła sobie w rzędzie przed nami., zostawiając mnie na pastwę tych dwóch debili. W końcu nie wytrzymałam i walnęłam ich z całej siły w brzuchy, z otwartych dłoni. Chłopacy prawie natychmiast skulili się na siedzeniach i zaczęli rozmasowywać sobie obolałe miejsca. Po chwili Kendall spytał:

- Co ci odbiło? Dlaczego nas uderzyłaś?

- Uderzyłam was, bo już od jakiejś godziny usiłuję posłuchać sobie muzyki, a wy ją zagłuszacie tymi swoimi bezsensownymi kłótniami.

- To podgłoś sobie tą muzykę, a nie od razu nas bijesz. – powiedział Logan. Wtedy ja spojrzałam na niego złowrogo i powiedziałam:

- Mam już ustawioną głośność na maxa.

- No dobra, może trochę za głośno się kłócimy, ale to jest bardzo ważna sprawa. – powiedział Kendall.

- Trochę za głośno? Wy się drzecie na cały samolot. Ja się dziwię, że wy tu jeszcze siedzicie. – powiedziałam, a chłopcy spojrzeli na mnie pytająco.

- Czemu się temu dziwisz? – spytał Kend.

- Dziwię się, bo ja na miejscu pilota już dawno bym was wypchnęła przez okno. – powiedziałam, a oni natychmiast ucichli. Wtedy wreszcie mogłam sobie spokojnie posłuchać muzyki. Jednak nie posłuchałam jej sobie długo, bo po chwili poczułam, jak ktoś mnie szturcha. Był to Kendall. Odwróciłam się do niego z zaciętą miną, a on tylko się do mnie wyszczerzył. Znaczyło to, że coś przeskrobał. Z ciężkim westchnieniem zatrzymałam muzykę i wyjęłam z uszu słuchawki.

- Co chciałeś? – zapytałam oschle.

- Dostałaś sms-a. – powiedział, nadal się szczerząc.

- Tylko tyle? –spytałam.

- Właściwie, to tak. – stwierdził, a ja złapałam za telefon i odczytałam wiadomość:

„ Jesteście już w Los Angeles? Oddzwoń jak najszybciej.

Mama.”

Przestraszyłam się, że coś się stało, więc szybko zadzwoniłam do mamy.

J – ja     M – mama  

ROZMOWA TELEFONICZNA:

M: Halo?

J: Cześć mamo, to ja. Coś się stało? – zapytałam z niepokojem w głosie.

M: Nie. Wszystko dobrze. Po prostu zmartwiłam się, bo ani ty, ani Julka nie odbieracie telefonów.

J: Mamo, błagam cię, nie strasz mnie. Nie odbieram, dlatego że słucham muzyki na laptopie i nie słyszę telefonu, a Julka pewnie zasnęła. – powiedziałam już uspokojona.

M: Aha, no dobrze. Zadzwoń, jak już dolecicie. To pa.

J: Pa.

KONIEC ROZMOWY

Kiedy już skończyłam rozmawiać z mamą, zaczęłam na nowo słuchać muzyki. Jednak po godzinie wyłączyłam ją i zasnęłam.

*8h później*

Nagle poczułam, jak ktoś dotyka mój brzuch. Szybko otworzyłam oczy i spojrzałam na ręce, które mnie dotykały. Należały one do Kendalla. Spojrzałam na niego pytająco, a on powiedział:

- O! Hej Pati. Już się obudziłaś?

- Tak, a ty co robisz? – spytałam go.

- Usiłuję zapiąć ci pasy, bo za chwilę lądujemy.

- Oh, ok. Dzięki. To daj mi już te pasy, zapnę je sobie. – powiedziałam i sama zapięłam sobie te nieszczęsne pasy. Po chwili poczułam, że zaczynamy lądować. Kiedy już wylądowaliśmy, odpięliśmy sobie pasy i wyszliśmy z samolotu, po czym poszliśmy po nasze bagaże. Gdy już wszyscy mieli walizki w rękach, poszliśmy do samochodu chłopaków, który stał na parkingu, koło lotniska. Znowu, tak jak w Polsce, okazało się, że Kendall prowadzi, a ja mam siedzieć obok niego. Po kilku minutach byliśmy już pod domem chłopaków, który smiało można było nazwać willą. Byłyśmy z dziewczynami zachwycone, a kiedy weszłyśmy do środka, o mało co nie wyleciały nam oczy z orbit. Chłopcy zaprowadzili nas do salonu. Był śliczny! Po salonie przyszedł czas na kuchnię. Była piękna! Na sam koniec chłopacy zostawili pokoje. Obejrzałyśmy pokój Jamesa, Carlosa, Logana i Kendalla. Kiedy już obejrzałyśmy ich pokoje, chłopcy powiedzieli, że mamy teraz wybrać sobie pokoje. Było 8 wolnych pokoi, więc miałyśmy naprawdę dużo możliwości. Po kilku minutach wybrałyśmy sobie pokoje. Po wyborze pokoi, myślałyśmy że to już wszystko, ale myliłyśmy się. Chłopcy pokazali nam jeszcze ogród z basenem. Po „zwiedzaniu” zdecydowaliśmy, że obejrzymy jeszcze jakiś film. Chłopacy oczywiście uparli się na horrory, ale nas (dziewczyn) było więcej, więc w końcu się poddali i obejrzeliśmy komedię. Po filmie, chłopacy chcieli obejrzeć jeszcze coś, ale byłyśmy już tak padnięte, że niczego nie komentując, poszłyśmy spać.

_______________________________________________________________________
Hejka! Mam dla Was informację. A więc: *tamtararam* założyłam bloga o "Austinie i Ally". Jakby ktoś z Was miał ochotę na niego zajrzeć, to zapraszam: 
auslly-love-forever.blogspot.com 
4 komentarze = nowy rozdział
Do następnego.
Bay ;****************