Rozdział 33 cz. 2

ROZDZIAŁ 33 cz. 2 (ostatnia)

*per. Kendalla*

- Dzwoni Logan. – szepnęła Pati ze strachem.

-Włącz na głośnomówiący. – powiedziałem i już po chwili rozmawialiśmy z Loganem.

J – Ja       P – Pati         L – Logan

ROZMOWA TELEFONICZNA

P: Cześć Logan. Jesteś na głośnomówiącym.

J: Siema stary.

L: Siema. Pati słuchaj, przyszedł jakiś list do ciebie.

P: Do mnie?

L: No, do ciebie.

P: Jakim cudem? Mój nowy adres znają tylko moi rodzice i Bartek. Z rodzicami rozmawiałam wczoraj, a Bartek jest przecież u nas.

J: Dobra Logan. Musimy kończyć, bo właśnie parkuję przed sklepem.

L: Dobra, to pa.

P: Pa.

KONIEC ROZMOWY

 - Matko, a już się przestraszyłam, że rozwalili nam dom. – stwierdziła Patrycja.

 - Jak dzwoni Logan, to trzeba być gotowym na wszystko. – powiedziałem, wysiadając z samochodu. Pati tylko westchnęła i już po chwili wchodziliśmy do sklepu. – No dobra. To, co kupujemy? – spytałem.

 - Trzeba kupić mleko, jogurty, herbatę, kawę, soki i …………

 - Dobra, rozumiem. – powiedziałem, bo Pati zaczęła wymieniać mi całą listę zakupów. Poszliśmy więc do alejki z napojami. Jednak właśnie wtedy zadzwonił mój telefon. Dzwonił James. Odebrałem.

J – Ja      Ja – James 

ROZMOWA TELEFONICZNA

J: Halo?

Ja: Cześć stary. Właśnie przyjechali z firmy remontowej

J: Słucham?! W tej chwili?!

Ja: No tak. Mówią, że za dwie godziny skończą robotę i wszystko będzie już wyremontowane.

J: Eh. No dobra, ale jak nie wyrobią się w dwie godziny, to po prostu ich wywal.

Ja:  Ok., to narka.

J: Narka.

KONIEC ROZMOWY

 - Co się stało? – zapytała Patrycja.

 - Przyjechała firma remontowa.

 - Po co? – zdziwiła się Pati.

 - U nas na piętrze jest jeszcze jeden pokój. – powiedziałem.

 - Tak, rzeczywiście.

 - No, więc już od jakiegoś czasu ten pokój jest w remoncie i akurat dzisiaj przyjechali go skończyć.

 - No nie. Akurat dzisiaj?

 - Tak, ale powiedzieli, że wyrobią się w dwie godziny. – powiedziałem.

 - Miejmy nadzieję, że dotrzymają słowa. – powiedziała Pati i poszliśmy dalej. Po jakichś dwóch godzinach wreszcie wyszliśmy z tego nieszczęsnego sklepu.

 - Nigdy więcej nie jadę z tobą na zakupy. – oznajmiłem, kiedy już wsiedliśmy do samochodu.

 - Ty nie marudź, tylko lepiej zadzwoń do Jamesa. – powiedziała Pati, więc szybko wybrałem numer. Po kilku minutach oznajmiłem Patrycji, że mamy nowy pokój. Pati ucieszyła się, że zdążyli w dwie godziny i już po chwili jechaliśmy do domu.

*per. Julki*

Siedziałam spokojnie w moim pokoju, kiedy nagle weszła Pati i oznajmiła mi, że będziemy mieli na kolacji gości, a potem wyszła z pokoju. Pobiegłam za nią i spytałam:

 - Kto do nas przychodzi?

 - Taki ktoś, z takim kimś i bez takiego kogoś. – powiedziała, a ja się na nią fochnęłam i poszłam z powrotem do pokoju. Kiedy już tam byłam, usiadłam na łóżku i zaczęłam zastanawiać się, kto do nas przychodzi. Niestety nic nie wymyśliłam, a myślałam do 18:30. Wtedy usłyszałam pukanie do drzwi i do pokoju weszła Pati.

 - Ubierz się ładnie, bo za pół godziny przychodzą goście. – powiedziała, a ja zaczęłam zastanawiać się, w co mam się ubrać. W końcu ubrałam kremową sukienkę do kolan ze złotym paskiem, beżowe rajstopy, złote baletki i czarno-różową bransoletkę z rzemyków.

*per. Agi*

Za pół godziny mieli przyjść Teri i Henry, więc poszłam się przebrać. Nie miałam jeszcze nic uszykowanego, ale myślałam, że pójdzie mi szybko. Jednak, kiedy stanęłam przed szafą, załamałam się. Nie wiedziałam, co mam na siebie założyć. W końcu, po jakichś dziesięciu minutach, postanowiłam założyć białą sukienkę za kolano, wysokie różowe buty i różowe dodatki.

*per. Kendalla*

Kiedy na zegarku wybiła 18:30, dziewczyny wybiegły z kuchni i poszły do swoich pokoi, żeby się przebrać. Nie wiedziałem, po co one robią z tego taką „ważną” sprawę. Przecież można się przebrać 10 minut przed przyjściem gości. To samo powiedziałem chłopakom, kiedy zostaliśmy sami w kuchni.

 - Stary, przecież wiesz, że one muszą się jeszcze pomalować, zrobić sobie włosy, itp., itd. – stwierdził James.

 - No tak, racja. – przytaknąłem mu. Po kilkunastu minutach do kuchni weszły dziewczyny, jednak mój wzrok zatrzymał się na Pati. Wyglądała przepięknie. Założyła różową sukienkę za kolano i czarne baletki, a włosy rozpuściła i delikatnie pofalowała. Z transu wybudził mnie dzwonek do drzwi. Spojrzeliśmy na nie z przerażeniem, a ja i chłopacy pobiegliśmy pędem się przebrać. Kiedy zeszliśmy na dół, wszyscy się z czegoś śmiali.

 - Ej, a zaczekać na nas, to nie łaska? – zapytał Carlos.

 - Nie nasza wina, że się guzdrzecie. – stwierdziła Aga i zaczęliśmy jeść.

*per. Julki*

Kiedy się przebrałam, usłyszałam dzwonek do drzwi, więc zeszłam na dół. Gdy byłam w połowie schodów, zobaczyłam, kto przyszedł. W drzwiach stali…………… Teri i Henry!!!! Myślałam, że z wrażenia zaraz spadnę ze schodów. Po chwili jednak, zeszłam się przywitać.

 - Cześć! – powiedziało razem rodzeństwo.

 - Hej! – odpowiedziałam. Dziewczyny się przedstawiły, a po chwili Henry zapytał:

 - A, gdzie jest BTR?

 - Chłopaki są na górze i się przebierają, a jak my poszłyśmy się przebrać pół godziny wcześniej, to się dziwili. – powiedziała Aga i wszyscy parsknęliśmy śmiechem. Właśnie wtedy usłyszeliśmy głos Carlosa:

 - Ej, a zaczekać na nas, to nie łaska?

 - Nie nasza wina, że się guzdrzecie. – stwierdziła Aga i zaczęliśmy jeść. Po kaucji, która nawiasem mówiąc była przepyszna, poszliśmy oglądać filmy. Chłopacy jak zwykle chcieli oglądać horrory. Z dziewczynami jednak, nie chciałyśmy się na to zgodzić. W końcu poszliśmy na kompromis. Zdecydowaliśmy, że obejrzymy jedną komedię i jeden horror. Jako pierwszy obejrzeliśmy horror. Za każdym razem, kiedy była jakaś straszna scena, chowałyśmy z dziewczynami głowy w poduszki. Na komedii zaś, śmiałyśmy się jak opętane. Po filmach, czyli około 23:00, Teri powiedziała:

 - No dobra. To my się już zbieramy.

 - Nie, zostańcie jeszcze. – poprosiliśmy.

 - A, nie będziemy wam przeszkadzać? – spytała Teri.

 - Jasne, że nie. – powiedzieliśmy chórkiem.

 - To co? Zostaniecie na noc? – zapytała Pati.

 - Dobra. – powiedziała Teri i wszyscy pobiegliśmy przebrać się w piżamy. Kiedy zeszliśmy z powrotem do salonu, Kasia spytała:

 - No to, co robimy? – chłopacy spojrzeli na siebie porozumiewawczo i wrzasnęli:

 - Gramy w butelkę!!!! – wszyscy zgodziliśmy się na ten pomysł i Kendall poleciał po butelkę. Kiedy wrócił, zapytał:

 - To co? Kto zaczyna?

 - Może nasz najmłodszy gość? – zaproponowała Monia.

______________________________________________________________________

Hej! Wracam po długiej przerwie. Przepraszam, że nic nie dodawałam, ale, no wiecie – szkoła. Mam nadzieję, że wybaczycie mi tę długą przerwę. Przepraszam, że nie opisałam wszystkich strojów, ale nie miałam pomysłu. Myślę, że notka wyszła mi długa, więc nie będziecie się gniewać.

4 komcie = nowy rozdział.

Do następnego.

Bay ;**************************